Solid Edge: zliczanie otworów o nietypowym kształcie i rozmiarach
Użytkownicy systemu https://gmsystem.pl/solid-edge/ mają możliwość korzystania z szeregu rozwiązań służących do modelowania 3D/2D otworów o zróżnicowanym kształcie (rys. 1), przede wszystkim o charakterze walcowym (otwory proste, gwintowane z pogłębieniami etc.) i stożkowym. Niniejszy artykuł Solid Edge: zliczanie otworów o nietypowym kształcie i rozmiarach przybliża to zagadnienie.
Funkcjonalność zliczania otworów
Integralną częścią ww. funkcjonalności są narzędzia służące do zliczania w projekcie otworów walcowych określonego typu, zarówno w środowiskach 3D (rys. 2), jak też 2D (rys. 3), gdzie dodatkowo uwagę zwraca możliwość generowania rozbudowanych zestawień tabelarycznych, określanych mianem tabeli otworów (rys. 4a) powiązanej z danym widokiem (rys. 4b).
Warto nadmienić, że tabele otworów mogą być utworzone dla operacji zrealizowanych zarówno właściwym poleceniem „Otwór”, jak też dla walcowych obiektów „otworo-podobnych”, wykonanych poleceniem „Wycięcie”, co także dotyczy środowisk 3D (rys. 5) i 2D (rys. 6a,b).
Niezależnie od powyższego, wielu użytkowników zgłaszało potrzebę wprowadzenia do SOLID EDGE dodatkowych rozwiązań, służących do zliczania otworów odmiennych niż walcowe. Ściśle, otworów o dowolnym przekroju poprzecznym, np. kwadratowych, jakie można wykonywać (wykrawać) w elementach z blach (przykładowe wyroby przedstawiono na rys. 7).
Proponowana metoda obliczania
W niniejszym opracowaniu przedstawiono proponowaną metodę obliczania w projekcie (w złożeniu) liczby otworów niestandardowych, np. wykrawanych typu ‘kwadrat o boku 11’ (rys. 8).
Opisywana metoda to w zasadzie ‘walkaround’, ponieważ funkcjonalność ta dopiero zostanie wprowadzona do ‘fabrycznego SOLID EDGE’. Tymczasem,
do przedstawionego tu celu zostaną wykorzystane narzędzia do tzw. klonowania komponentów w złożeniu, które zostały opisane m.in. w innym artykule na naszym blogu.
Rozwiązanie to jest skutecznie niezależnie od sposobu modelowania elementów blaszanych (sekwencyjnie, synchronicznie, zaimportowane za pomocą formatów innych systemów CAD – natywnych lub pośrednich – z rozpoznawaniem operacji lub bez, itd.).
Metoda ta sprowadza się do inteligentnego namnożenia negatywu danego otworu (zachodzi klonowanie negatywu otworu w złożeniu – rys. 9) oraz zliczeniu (zarówno w 3D, jak i w 2D) liczby tak powstałych wystąpień . Wówczas liczba tak namnożonych negatywów otworu jest równa liczbie otworów o określonych rozmiarach, np. kwadrat 11 (rys. 10, 11).
Naturalnie ww. negatywy otworów można ‘zabezpieczyć’ przed ich umieszczaniem w wyższych instancjach tego złożenia 3D, ich wyświetlaniem w dokumentacji 2D, braniem pod uwagę podczas obliczeń właściwości fizycznych, sprawdzaniem kolizji, etc.Tak uzyskane informacje można otrzymywać i przedstawiać zarówno w środowiskach 3D (rys. 10, rys. 11), jak i 2D (rys. 12a, b).
Proces przeprowadzania opisywanych obliczeń z wykorzystaniem ww. metody został przedstawiony na filmie:
Autor: dr inż. Adam Budzyński
Zobacz też ciekawy film o możliwościach Solid Edge w zakresie wizualizacji przeprowadzanej w module KeyShot:
Zapytaj o funkcjonalności Solid Edge: zadaj pytanie.